به لطافت یک گل و استواری یک کوه، تنها توصیفی ست که میتوان درباره ی تو گفت ای فرشته ی آسمانی. ای زن، ای مادر و ای نازنین بانوی سرزمینم. قرن ها کمر به شکستنت بستند اما تو سرسختانه و جانانه زیر تازیانه های بی امان بی عدالتی و زن ستیزانه، پایداری کردی و چون گلی مدفون در تابوت دهشت زای حجاب؛ همچنان عطر افشانی کردی و به دنیا ثابت کردی زن ایرانی اسطوره ی پایداری و وفاست. دست یکایک زنان میهن دربند و دردمندم، را میبوسم و سر تعظیم در برابرشان فرود می آورم. یاد تمامی زنان آزادیخواه و قهرمان دربند نیز گرامی باد. درود بر شرف تمامی مادران عزادار و جانباختگان راه آزادی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر