۱۳۹۱ تیر ۴, یکشنبه

فراخوانی برای آغاز نابودی جمهوری ننگین اسلامی

خرداد هم گذشت. مثل همیشه. تنها کاری که کردیم گذاشتن عکس جانباختگانی بود که بیگناه به دست این رژیم پلید کشته شدند و شاید نیز آهی از ته دل برایشان کشیدیم. ماه هاست که فکر میکنم تا راهی بیابم. تا چاره ای پیدا کنم که شاید به نوعی درون عذاب کشیده امو در برابر سرزنش وجدان بیداری که روز و شب شلاق به دست در برابر این سکوت سنگین و بی تفاوت بودن و کاری نکردن برای جانباختگان، به پیکرم میکوبه، آروم کنم. از آه و ناله ها و توجیه های الکی و صد من یه غاز خودم و بقیه رد میشم. اگر خمینی ملعون تونست با در اختیار داشتن یه رادیو بی بی سی، سی و اندی سال  قبل ایرانو به ورطه ی تباهی و نیستی بکشه، به طور قطع با امکانات و پیشرفت تکنولوژی باید که کارستانی عظیم به راه بندازیم. اما ما بلد نیستیم از امکاناتمون استفاده کنیم. ما کار گروهی بلد نیستیم و موفق هم نیستیم. اما در این شرایط که اوضاع ایران چه از نظر اقتصادی و چه از نظر سیاسی رو به انحطاط و تباهی کامل میره، سکوت کردن یعنی خیانت. من نمیخوام ساکت بشم. شاید این پست یه فراخوانه. ما شناخته شده نیستیم. مهم نیست. شاید در اول راه به ده ها و شاید صدها مشکل ریز و درشت بر بخوریم اما باید از جایی شروع کرد. باید کینه ها و اختلاف سلیقه ها رو کنار بذاریم باید متحد بشیم. من از همه ی شماهایی که در محیط های مجازی به نوعی فعالیت میکنین تقاضایی دارم. امروز روز گله گذاری و ناله نفرین نیست. میخوام و یا بهتره بگم ازتون خواهش میکنم با انتخاب یک اسم برای گروهی که تشکیل خواهیم داد وبلاگهای متعددی درست کنیم. در این وبلاگها که همگی یک اسم دارن هر روز طبق برنامه ای مشخص یک نوع مطلب خاص در اون وبلاگها گذاشته بشه و به تموم سایتها ی ایرانی لینک بشه. این مطالب میتونن سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و یا معرفی بازجوها و سران خونخوار رژیم باشن. اگر سی و اندی سال پیش مردم تونستن تو زیر زمین ها و مخفیگاه ها با دست و ماشین های تایپ اعلامیه چاپ کنن و به دست بقیه برسونن ما امروز با در اختیار داشتن وبلاگها براحتی میتونیم اینکارو در مقیاس وسیع تر انجام بدیم. اما هماهنگ. در این کار گروهی پست و مقام واسم و مدیر و مسئول و غیره مهم نیست. هدف چیز دیگری است. ایجاد یک موج کوچک و بعد یک موج عظیم. زمان رو داریم از دست میدیم. باید کاری کرد. باید به پا خواست. من مطمئنم که وقتی اینکار شروع بشه مطمئنا کارهای بزرگتری هم انجام خواهد شد و نیروهای متخصص دیگری به ما خواهند پیوست. اگر روزی تنها نیم ساعت از وقتمونو صرف اینکار کنیم مطمئنا به زودی نتیجه خواهیم گرفت و با کمک ایرانی های مقیم خارج از کشور میتونیم حتی مطالب رو به چند زبان مختلف ترجمه کنیم و در سایت ها بزرگ خبری دنیا قرار بدیم. من یقین دارم که همه ی کارهای بزرگ با برداشتن اولین قدم های کوچک به نتیجه های بزرگ رسیدن. در نهایت اگر هم خوشبین نباشیم حداقل دیگه عذاب وجدانی نخواهیم داشت که کاری نکردیم. ما تلاش خودمونو کردیم و دین و وظیفه امونو انجام دادیم. روزی  نیم ساعت از وقتهایی که در فیس بوک و فرند فید  و چت های یاهو و جی تاک میگذرونیم رو صرف تهیه و گذاشتن اون مطلب در وبلاگ خودمون کنیم. حتی میشه در همون محیط ها هم منظورم فیس بوک و فرند فید و محیط های چته، در مورد همین مطلب ها صحبت کنیم. شاید امکان رفتن به خیابون و اعتراض به رژیم نباشه اما ما این محیط های مجازی رو داریم. پس ازین امکان و فرصت استفاده کنیم. من از همین جا در ابتدا از 20 نفر از کسانی که این مطلبو میخونن دعوت میکنم به این فراخوان جواب مثبت بدن و با تشکیل یک گروه و تعیین وظایف و مسئولیت ها کارمونو آغاز کنیم.
پاینده ایران. نابود باد جمهوری جهل و ظلم و ستم
Web Statistics